Redukcja ryzyka zgonu – kamień milowy w rozwoju farmakoterapii POChP
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to obecnie 3. przyczyna zgonów na świecie. Szacuje się, że każdego roku na POChP może umierać ponad 3 miliony ludzi. Zaostrzenia POChP, będące... Czytaj więcej >
Czytaj więcejIdentyfikacja zaostrzeń POChP – trudności i rozwiązania
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest pełna paradoksów. Mimo że ciężkie zaostrzenie POChP ma podobne lub gorsze rokowania co zawał serca, to sam termin „zaostrzenie” jest mało... Czytaj więcej >
Skuteczność BUD/GLY/FORM u pacjentów z różnym zaawansowaniem obturacji i różną historią zaostrzeń
Zaostrzenie to najważniejszy czynnik przyspieszający progresję POChP. Obecnie coraz większą wagę przykłada się do optymalizacji farmakoterapii w celu zmniejszenia ryzyka zaostrzeń na jak... Czytaj więcej >
Redukcja ryzyka zgonu – kamień milowy w rozwoju farmakoterapii POChP
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to obecnie 3. przyczyna zgonów na świecie. Szacuje się, że każdego roku na POChP może umierać ponad 3 miliony ludzi. Zaostrzenia POChP, będące... Czytaj więcej >
Identyfikacja zaostrzeń POChP – trudności i rozwiązania
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest pełna paradoksów. Mimo że ciężkie zaostrzenie POChP ma podobne lub gorsze rokowania co zawał serca, to sam termin „zaostrzenie” jest mało... Czytaj więcej >
Skuteczność BUD/GLY/FORM u pacjentów z różnym zaawansowaniem obturacji i różną historią zaostrzeń
Zaostrzenie to najważniejszy czynnik przyspieszający progresję POChP. Obecnie coraz większą wagę przykłada się do optymalizacji farmakoterapii w celu zmniejszenia ryzyka zaostrzeń na jak... Czytaj więcej >
Wpływ zaostrzeń POChP na ryzyko sercowo-płucne
POChP to niezależny czynnik ryzyka chorób i incydentów sercowo-naczyniowych. Zaostrzenia POChP znacząco zwiększają ryzyko wystąpienia zawału serca, udaru i zgonu. W poniższym artykule... Czytaj więcej >
Korzyści z wczesnej inicjacji BUD/GLY/FORM po zaostrzeniu POChP
Optymalizacja farmakoterapii odgrywa bardzo ważny element leczenia POChP. W codziennej praktyce klinicznej występuje jednak problem z odpowiednio szybką eskalacją lub inicjacją leczenia... Czytaj więcej >
Skuteczność eskalacji terapii z wGKS/LABA do BUD/GLY/FORM
Zaostrzenie jest w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP) najbardziej istotnym zdarzeniem medycznym – pod względem rokowania dla pacjenta, przyszłego tempa progresji choroby oraz... Czytaj więcej >
Immunizacja w nadchodzącym sezonie zakażeń RSV
Prof. dr hab. Ewa Helwich, Konsultant Krajowy w dziedzinie neonatologii, przedstawia kryteria kwalifikacji do nowego programu lekowego profilaktyki zakażeń wirusem RS - B.40, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci z dysplazją oskrzelowo-płucną (ang. BPD, bronchopulmonary dysplasia).
Nowy program profilaktyki zakażeń wirusem RS - perspektywa kardiologa dziecięcego
Dr n. med. Maria Miszczak-Knecht, konsultant krajowy w dziedzinie kardiologii dziecięcej, przybliża nowy program profilaktyki zakażeń wirusem RS z perspektywy kardiologa dziecięcego.
Brak profilaktyki RSV u pacjenta z ciężką wrodzoną wadą serca - czy było warto?
Lek. Ewa Malinowska przedstawia opis przypadku braku profilaktyki RSV u pacjenta z ciężką wrodzoną wadą serca. Wykład przedstawiony podczas Webinaru „Profilaktyka zakażeń wirusem RS – perspektywa kardiologa dziecięcego” 22 sierpnia 2023 r.
Praktyczne aspekty profilaktyki zakażeń wirusem RS
Lek. Róża Borecka, specjalista pediatrii, przybliża praktyczne aspekty profilaktyki zakażeń wirusem RS w nadchodzącym sezonie.
Profilaktyka grypy - najczęściej zadawane pytania
Dr hab. n. med. prof. UR Hanna Czajka odpowiada na najczęściej zadawane pytania dotyczące profilaktyki grypy.
Jak interpretować aktywność i odpowiedź na leczenie w TRU
W prezentacji omówiono najważniejsze oceny aktywności tocznia klinicznej jak SLEDAI-2K (Systemic Lupus Erythematosus Disease Activity Index 2000), BILAG (British Isles Lupus Activity Group), PGA (Physician Global Assessment) oraz kryteria odpowiedzi klinicznej jak SRI (SLE Responder Index) oraz BICLA (BILAG-based Composite Lupus Assessment) w kontekście dwóch badań klinicznych: TULIP-1 oraz TULIP-2. Kwestionariusz SLEDAI zawiera 24 pytania i jest dość łatwy do wypełnienia; zajmuje lekarzowi około 10 minut, zaś odpowiedź jest zero-jedynkowa. Kwestionariusz BILAG z kolei składa się z 97 pytań i istnieje 5 różnych odpowiedzi na każde z nich. Wymaga znacznie więcej czasu na wypełnienie (około 50 minut), dokładnego przeszkolenia zaś dla odczytania wyniku potrzebna jest specjalna aplikacja. BILAG ujmuje precyzyjnie dynamikę ciężkości objawów wewnątrz różnych narządów zajętych w toczniu. Prostą skalą oceny tocznia jest PGA, którą wypełnia lekarz na wizualnej skali od 0 do 3 jednostek. SRI-4 stanowi kryterium odpowiedzi, zaś liczba 4 oznacza, iż nastąpiło zmniejszenie wartości SLEDAI-4 o co najmniej 4 punkty względem wartości początkowej. Wymaga również wykonania dodatkowo kwestionariusza BILAG oraz PGA. Kryteria odpowiedzi BICLA wymagają również znajomości obu wymienionych kwestionariuszy (SLEDAI oraz BICLA i oceny PGA). Warunkiem niezbędnym jest poprawa we wszystkich 9 układach czy narządach, w których punktacja wskazywała na dość aktywną postać tocznia (punktacja A lub B) oraz iż nie było pogorszenia ze strony pozostałych narządów. Piśmiennictwo: 1. Mikdashi J, Nived O. Arthritis Res Ther. 2015;17:183. 2. Gladman DD, et al. J Rheumatol. 2002;29:288–91. 3. Ramsey-Goldman R, Isenberg DA. Arthritis Rheum. 2003;49:S225–33. 4. Furie RA, et al. Lancet Rheumatol. 2019;1:e208–219. 5. Furie RA, et al. Arthritis Rheum. 2009;61:1143–51. 6. Ceccarelli F, et al. Autoimmun Rev. 2015;14:601–8;.7. Castrejón I, Tani C, Jolly M, Huang A, Mosca. Clin Exp Rheumatol. 2014;32(5)(suppl 85):S85-S95.
Benralizumab w ciężkiej astmie eozynofilowej: dane z rzeczywistej praktyki klinicznej
Badania pochodzące z rzeczywistej praktyki lekarskiej są cennym uzupełnieniem naszej wiedzy. Z poniższej prezentacji dowiedzą się Państwo m.in. jaka jest częstość występowania astmy eozynofilowej na świecie (rejestr ciężkiej astmy ISAR), jaka jest skuteczność i bezpieczeństwo terapii benralizumabem w warunkach „real life”.
Jak odstawiać doustne glikokortykosteroidy w astmie ciężkiej? Sesja pytań i odpowiedzi.
Jak bezpiecznie odstawiać doustne glikokortykosteroidy u chorych na ciężką astmę? Odpowiedź na to i wiele innych pytań znajdą Państwo w sesji pytań i odpowiedzi z udziałem wybitnych specjalistów: prof. Lucyny Papierskiej oraz dr n.med. Aleksandry Kucharczyk.
Zalecenia ekspertów dotyczące redukcji dawek doustnych glikokortykoidów u chorych na ciężką astmę.
Jak bezpiecznie odstawiać lub redukować dawki doustnych glikokortykosteroidów z uwzględnieniem czynności kory nadnerczy? Pierwsze w Polsce zalecenia ekspertów dotyczące zasad postępowania u chorych z rozpoznaniem ciężkiej astmy leczonych przewlekle glikokortykosteroidami systemowymi przedstawia endokrynolog, profesor Lucyna Bednarek-Papierska w poniższym wykładzie.
Konsekwencje zaostrzeń POChP w liczbach
Zaostrzenie to najistotniejsze zdarzenie medyczne w POChP, wiążące się ze znacznymi konsekwencjami, w tym z istotnie większym ryzykiem zgonu. Mimo że wystąpienie poprzednich zaostrzeń jest najlepszym predyktorem kolejnych, również pacjenci objawowi bez takiej historii są narażeni na zaostrzenia POChP. O skali i konsekwencji zaostrzeń opowiadają prof. Joanna Chorostowska-Wynimko, prof. Robert Mróz i dr Rafał Dobek.
Na co warto zwrócić uwagę w komunikacji z chorym na POChP?
W przypadku wystąpienia zaostrzenia POChP ważne jest podjęcie przez pacjenta odpowiednich i wystarczająco szybkich działań. Duży odsetek pacjentów reaguje jednak w sposób opóźniony. Dr Małgorzata Farnik mówi o znaczeniu natychmiastowego działania po wystąpieniu zaostrzenia i edukacji pacjentów pod tym kątem.
Jaka jest skala niezgłoszonych zaostrzeń POChP?
Ustalenie historii zaostrzeń POChP jest kluczowe dla zaplanowania odpowiedniej terapii. Tymczasem, w codziennej praktyce klinicznej występuje problem ze zgłaszaniem tych zdarzeń przez pacjentów. O skali zjawiska niezgłaszania zaostrzeń POChP w Polsce i na świecie opowiada dr Małgorzata Farnik.
Nagranie Webinaru: "Choroby eozynofilowe interdyscyplinarnie" - wykład prof. Pietruszewskiej oraz dr Krogulskiej
Nagranie Webinaru: "Choroby eozynofilowe interdyscyplinarnie" - wykład prof. Chałubińskiego oraz prof. Nittner-Marszalskiej
Dysplazja oskrzelowo – płucna bieżące wyzwania dotyczące definicji dr n. med. Krystyna Bober-Olesińska
Jak zebrać wywiad od pacjenta z POChP – wskazówki
O co spytać pacjenta, zbierając wywiad pod kątem POChP, aby móc dobrać optymalną do potrzeb chorego terapię? Na to pytanie odpowiadają prof. Joanna Chorostowska-Wynimko i dr Rafał Dobek.
Eozynofile w POChP
Liczba eozynofilii we krwi obwodowej to najważniejszy biomarker w POChP. Ma on również znaczenie dla inicjacji i optymalizacji farmakoterapii, szczególnie włączania wziewnych glikokortykosteroidów. Więcej na ten temat opowiada prof. Joanna Chorostowska-Wynimko.
Czym jest zaostrzenie POChP
Zaostrzenie to najważniejsze zdarzenie medyczne w POChP – zarówno pod względem przyspieszania progresji choroby, jak i zwiększonego ryzyka zawału serca, udaru i zgonu. Prof. Sebastian Majewski wyjaśnia definicję i klasyfikację stopnia ciężkości zaostrzeń POChP.
Paradoksy epidemiologiczne POChP
POChP to jedna z najczęściej występujących chorób płuc i trzecia przyczyna zgonów na świecie. Pomimo tego, w Polsce duża część chorych nie ma rozpoznania POChP, a u dużego odsetka pacjentów pojawia się ono zbyt późno, często nawet przy ciężkim stopniu obturacji. O paradoksach związanych z epidemiologią i diagnostyką POChP opowiada dr Rafał Dobek.