COVID-19

Tiksagewimab i cilgawimab a warianty budzące obawy (VOC)

Czas czytania: 3:09 min
Dodaj do ulubionych
Udostępnij
Czytaj więcej
Astma ciężka

Nowa era leczenia ciężkiej astmy: REMISJA JAKO CEL TERAPII

Czas czytania: 1:43 min
Dodaj do ulubionych
Udostępnij
Czytaj więcej
POChP

Dlaczego Karta Praw Chorego na POChP jest potrzebna?

Czas czytania: 2:18 min
Dodaj do ulubionych
Udostępnij
Czytaj więcej
Choroby eozynofilowe

Czym jest Immunologiczna Dysfunkcja Eozynofilów?

Czas czytania: 1:13 min
Dodaj do ulubionych
Udostępnij
Czytaj więcej
1
/
1
1 / 3

Nowości medyczne

COVID-19
3:09 min

Tiksagewimab i cilgawimab a warianty budzące obawy (VOC)

Długo działające przeciwciała monoklonalne mogą zapewnić skuteczną ochronę przed COVID-19 pacjentom z obniżoną odpornością. Dowiedz się więcej o skuteczności tiksagewimabu i cilgawimabu... Czytaj więcej >

Astma ciężka
1:43 min

Nowa era leczenia ciężkiej astmy: REMISJA JAKO CEL TERAPII

Celem leczenia jest uzyskanie remisji choroby. Wraz z postępem terapii w wielu jednostkach chorobowych stało się to możliwe. Do takich chorób należy również ciężka astma oskrzelowa, w... Czytaj więcej >

POChP
2:18 min

Dlaczego Karta Praw Chorego na POChP jest potrzebna?

... Czytaj więcej >

Grypa
1:46 min

Szczepienie przeciw grypie i szczepienie przeciw COVID-19 – jak je pogodzić?

W sezonie 2020/2021 zachorowania na grypę w Polsce były na znacznie niższym poziomie niż w poprzednich latach. Szczyt zachorowań wystąpił jednak w listopadzie 2020 oraz kolejny pod koniec roku.... Czytaj więcej >

Astma ciężka
4:30 min

Czy leki anty-eozynofilowe w terapii ciężkiej astmy są bezpieczne?

Terapia ciężkiej astmy mimo pojawiających się nowych możliwości terapeutycznych nadal stanowi jedno z największych wyzwań współczesnej pulmonologii i alergologii. Doustna sterydoterapia jest... Czytaj więcej >

Respiratory Syncytial Virus
2:24 min

RSV poza sezonem

Zebrane dane budzą niepokój, co do tego, jak sezon RSV będzie wyglądał w tym roku biorąc pod uwagę poprzedni sezon. W porównaniu do poprzednich lat, w okresie maj 2020 – marzec 2021,... Czytaj więcej >

Interferony typu I
min

Skale stosowane w ocenie aktywności tocznia

Do oceny stopnia aktywności choroby i odpowiedzi na leczenie u pacjentów z toczniem stosuje się skale, które różnią się stopniem złożoności. Skale BICLA (ang. BILAG-Based Composite Lupus... Czytaj więcej >

Respiratory Syncytial Virus
2:44 min

Zmiany klimatu wpływają na sezonowość zakażen RSV

Z powodu prognozowanych zmian klimatycznych trafne określenie ram czasowych dla sezonu RSV może okazać się jeszcze większym wyzwaniem. Klimat na całym świecie ulega zmianom. Skutki tego... Czytaj więcej >

WIDEO

COVID-19

Badanie kliniczne PROVENT - profilaktyka przedekspozycyjna COVID-19 za pomocą Evusheld

Evusheld to połączenie długo działających przeciwciał monoklonalnych przecie COVID-19 - tiksagewimabu i cilgawimabu. Prof. dr hab. Ernest Kuchar przedstawia badanie kliniczne III fazy (PROVENT) oceniające skuteczność i profil bezpieczeństwa Evusheld w zapobieganiu objawowemu COVID-19.

Czas oglądania: 19:40 min
Dodaj do ulubionych
Udostępnij
COVID-19
19:40 min

Badanie kliniczne PROVENT - profilaktyka przedekspozycyjna COVID-19 za pomocą Evusheld

Evusheld to połączenie długo działających przeciwciał monoklonalnych przecie COVID-19 - tiksagewimabu i cilgawimabu. Prof. dr hab. Ernest Kuchar przedstawia badanie kliniczne III fazy (PROVENT) oceniające skuteczność i profil bezpieczeństwa Evusheld w zapobieganiu objawowemu COVID-19.

Grypa
37:10 min

Profilaktyka grypy - najczęściej zadawane pytania

Dr hab. n. med. prof. UR Hanna Czajka odpowiada na najczęściej zadawane pytania dotyczące profilaktyki grypy.

Interferony typu I
9:31 min

Epidemiologia TRU: Polska i świat

Epidemiologia TRU: Polska i świat, Prof. dr hab. Włodzimierz Samborski Chorobowość w toczniu rumieniowatym układowym w Europie, w zależności od przyjętej metodologii pomiaru i kraju, kształtuje się zazwyczaj na poziomie od 30 do 70 przypadków na 100 tysięcy mieszkańców (średnio 40/100.000). Dostępne dane dotyczące epidemiologii tocznia rumieniowatego układowego w Polsce, oparte na danych raportowanych przez świadczeniodawców do Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) w latach 2008-2012, wskazują na rozpowszechnienie TRU na poziomie ok. 15-20 tysięcy chorych (co odpowiada wskaźnikowi chorobowości ok. 40-50/100 000 osób w populacji ogólnej.  Podobnie, według najnowszych danych otrzymanych od NFZ, liczba dorosłych osób, którym w 2021 zostały udzielone świadczenia z rozpoznaniem głównym lub współistniejącym tocznia (M32, M32.1, M32.8, M32.9), wynosi 16 634 pacjentów. Choć brak krajowych doniesień na temat poziomu aktywności choroby, to dane międzynarodowe wskazują, iż do 50% pacjentów ma chorobę o nasileniu od umiarkowanej do ciężkiej (wartość SLEDAI-2K ≥6). Śmiertelność w TRU pozostaje nawet 3 razy wyższa niż w populacji ogólnej, a TRU pozostaje jedną z głównych przyczyn zgonu młodych kobiet. Pacjenci umierają zazwyczaj w wyniku choroby sercowo naczyniowej lub infekcji. W anonimowej ankiecie online, w której wzięło udział 4375 pacjentów z 35 europejskich krajów, w tym z Polski: mediana opóźnienia w postawieniu diagnozy wynosiła 2 lata, u 58% respondentów choroba znacząco wpłynęła na wybór i przebieg kariery, u 51% na edukację, u 38% na życie emocjonalne i seksualne. 75% respondentów przyjmowało leki przeciwmalaryczne, 52% glikokortykosteroidy, a 40% leki immunosupresyjne.  Piśmiennictwo: 1. MRW Barber et al., Global epidemiology of systemic lupus erythematosus, Nature Rheumatology 2022 2. Dane Narodowego Funduszu Zdrowia) Raport Uczelni Łazarskiego 2013, Śliwczyński 2015). 3. Dörner T, Furie R. Novel paradigms in systemic lupus erythematosus. Lancet. 2019;393(10188):2344-2358. doi:10.1016/S0140-6736(19)30546-X 4. Cornet A, Andersen J, Myllys K, et al. Living with systemic lupus erythematosus in 2020: a European patient survey. Lupus Science & Medicine 2021;8 :e000469. doi:10.1136/lupus-2020-000469

Interferony typu I
7:37 min

Interferony typu I w patogenezie TRU

Interferony typu I w patogenezie TRU, Dr hab. n. med. Joanna Makowska, prof. UM w Łodzi Ostatni 50 lat to ogromny przełom w zrozumieniu patomechanizmu rozwoju tocznia rumieniowatego układowego, który w ostatnim roku przełożył się na zarejestrowanie nowego leku w terapii tej choroby, czyli anifrolumabu. Badania prowadzone nad patogenezą choroby w ostatnich latach w dużej mierze skupiają się nad badaniem roli grupy białek - interferonów typu I wytwarzanych głównie przez plazmocytoidalne komórki dendrytyczne w indukcji odpowiedzi immunologicznej i napędzeniu błędnego koła zapalenia w toczniu. Fizjologicznie interferony typu I wytwarzane są na skutek infekcji wirusowych i pełnią istotną rolę w odporności przeciwwirusowej indukując stan odporności na zakażenie w sąsiednich komórkach, ale również indukując mechanizmy odporności wrodzonej i nabytej- zarówno humoralnej jak i komórkowej. Interferony poprzez pobudzenie do syntezy licznych prozapalnych cytokin mają działanie aktywujące komórki cytotoksyczne, co może prowadzić do zniszczenia komórek docelowych i uwolnienia autoantygenów, ale również wpływają na dojrzewanie limfocytów B i przekształcanie w komórki plazmatyczne produkujące autoprzeciwciała. Interferony wpływają również bezpośrednio na komórki odporności wrodzonej regulując np. dojrzewanie i aktywację neutrofili. W ostatnich latach odkryto, że induktorem odpowiedzi interferonowej może być również rozpoznanie własnego materiału genetycznego związanego w kompleksach immunologicznych lub uwięźniętego w sieciach neutrofilowych tzw. NETach. Wzmożona produkcja interferonów typu I prowadzi do indukcji kilkuset genów, czyli tzw. sygnatury interferonowej. Wzmożona ekspresja genów interferonowych obserwowana jest w komórkach krwi obwodowej, ale również w tkankach -keratynocytach, błonie maziowej stawów czy kłębuszkach nerkowych pacjentów z toczniem. Podwyższona sygnatura interferonowa wiązana jest z cięższym przebiegiem klinicznym tocznia oraz z zaostrzeniami choroby. Piśmiennictwo: 1. Gupta S, Kaplan MJ. J Clin Invest. 2021;131(3):e144918. 2. Madhu Ramaswamy et. al, Int. J. Mol. Sci. 2021, 22, 11286 3. Rönnblom L, Leonard D. Lupus Sci Med. 2019;6(1):e000270; 4. Wahren Herlenius M, Dörner T. Lancet. 2013;382(9894):819 831; 5. Buyon JP, et al. Lupus Sci Med. 2015;2(1):e000087 6. Liu Z, Davidson A. Nat Med. 2013;18(6):871882; 7. Crow M. J Immunol. 2014;192(12):5459 8. 6. Nzeusseu Toukap A, et al. Arthritis Rheum . 2007;56(5):1579 1588. 8. Wenzel J. Nat Rev Rheumatol . 2019;15(9):519 532;

Interferony typu I
11:1 min

Jak interpretować aktywność i odpowiedź na leczenie w TRU

W prezentacji omówiono najważniejsze oceny aktywności tocznia klinicznej jak SLEDAI-2K (Systemic Lupus Erythematosus Disease Activity Index 2000), BILAG (British Isles Lupus Activity Group), PGA (Physician Global Assessment) oraz kryteria odpowiedzi klinicznej jak SRI (SLE Responder Index) oraz BICLA (BILAG-based Composite Lupus Assessment) w kontekście dwóch badań klinicznych: TULIP-1 oraz TULIP-2. Kwestionariusz SLEDAI zawiera 24 pytania i jest dość łatwy do wypełnienia; zajmuje lekarzowi około 10 minut, zaś odpowiedź jest zero-jedynkowa. Kwestionariusz BILAG z kolei składa się z 97 pytań i istnieje 5 różnych odpowiedzi na każde z nich. Wymaga znacznie więcej czasu na wypełnienie (około 50 minut), dokładnego przeszkolenia zaś dla odczytania wyniku potrzebna jest specjalna aplikacja. BILAG ujmuje precyzyjnie dynamikę ciężkości objawów wewnątrz różnych narządów zajętych w toczniu. Prostą skalą oceny tocznia jest PGA, którą wypełnia lekarz na wizualnej skali od 0 do 3 jednostek. SRI-4 stanowi kryterium odpowiedzi, zaś liczba 4 oznacza, iż nastąpiło zmniejszenie wartości SLEDAI-4 o co najmniej 4 punkty względem wartości początkowej. Wymaga również wykonania dodatkowo kwestionariusza BILAG oraz PGA. Kryteria odpowiedzi BICLA wymagają również znajomości obu wymienionych kwestionariuszy (SLEDAI oraz BICLA i oceny PGA). Warunkiem niezbędnym jest poprawa we wszystkich 9 układach czy narządach, w których punktacja wskazywała na dość aktywną postać tocznia (punktacja A lub B) oraz iż nie było pogorszenia ze strony pozostałych narządów. Piśmiennictwo: 1. Mikdashi J, Nived O. Arthritis Res Ther. 2015;17:183. 2. Gladman DD, et al. J Rheumatol. 2002;29:288–91. 3. Ramsey-Goldman R, Isenberg DA. Arthritis Rheum. 2003;49:S225–33. 4. Furie RA, et al. Lancet Rheumatol. 2019;1:e208–219. 5. Furie RA, et al. Arthritis Rheum. 2009;61:1143–51. 6. Ceccarelli F, et al. Autoimmun Rev. 2015;14:601–8;.7. Castrejón I, Tani C, Jolly M, Huang A, Mosca. Clin Exp Rheumatol. 2014;32(5)(suppl 85):S85-S95.

Interferony typu I
11:46 min

Strategia Treat-to-Target w TRU

Strategia Treat-to-Target w TRU, Dr n. med. Katarzyna Pawlak-Buś. Doświadczenie ostatniej dekady praktyki klinicznej wykazuje, że strategia ukierunkowana na cel stosowana w chorobach zapalnych poprawiła znacząco jakość i skuteczność opieki nad pacjentem reumatologicznym. Na przykładzie Reumatoidalnego Zapalenia Stawów wiemy, że dobre i precyzyjne zdefiniowanie celu leczenia może gwarantować nam osiągnięcie nadrzędnych efektów długoterminowych i poprawę jakości życia pacjentów. W populacji pacjentów z SLE celem nadrzędnym jest ograniczenie śmiertelności chorych, która jest około 2,6 razy wyższa niż w populacji ogólnej. Zmienna natura objawów tocznia układowego, okresy zaostrzeń i remisji, nawroty choroby generujące liczne groźne powikłania i konieczność leczenia z tym związana może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń narządowych. Szczególnie przewlekła kortykosteroidoterapia przyczynia się do tych zmian nieodwracalnych, które obniżają jakość życia chorych, komplikują ich rokowanie i generują kolejne koszty społeczne. Stąd też postępowanie ukierunkowane na minimalizację powikłań zarówno samej choroby jak i jej dotychczas stosowanego leczenia jest kluczowym zadaniem wysokospecjalistycznej opieki reumatologicznej i wyzwaniem dla współczesnego systemu opieki zdrowotnej. Strategia „Treat to target” definiuje podstawowy cel naszego postępowania, czyli remisję SLE. Niezależnie od zastosowanej definicji, zgodnej z kryteriami DORIS czy też alternatywnej mniej rygorystycznej LLDAS, pacjenci leczeni niższymi dawkami kortykosteroidów czy też prowadzeni w remisji objawów bez konieczności stosowania kortykosteroidów osiągają lepsze długoterminowe cele terapeutyczne. W szerszym zakresie nie jest to możliwe bez zastosowania współczesnych metod terapii biologicznej, która po wyczerpaniu możliwości klasycznych leków immunosupresyjnych daje niską aktywność choroby i umożliwia osiągnięcie remisji w SLE. Piśmiennictwo: 1. Jorge AM, Lu N, Zhang Y, Rai SK, Choi HK. Unchanging premature mortality trends in systemic lupus erythematosus: a general population-based study (1999–2014) Rheumatol Oxf Engl. 2017 Nov 7; 2. Lee YH, Choi SJ, Ji JD, Song GG. Overall and cause-specific mortality in systemic lupus erythematosus: an updated meta-analysis.Lupus. 2016 Jun; 25(7):727-34. 3. Fava A, Petri M J. J Autoimmun 2019 Jan;96:1-13 4. Golder V, Tsang-A-Sjoe MWP Treatment targets in SLE: remission and low disease activity state. Rheumatology (Oxford). 2020 Dec 5;59 5. Tsang-A-Sjoe MWP, Bultink IEM, Heslinga M, Voskuyl AE. Both prolonged remission and lupus low disease activity state are associated with reduced damage accrual in systemic lupus erythematosus. Rheumatology 2017;56:121–128 6. Pawlak-Buś K, Leszczyński P. 2022 Systemic lupus erythematosus remission in clinical practice. Message for Polish rheumatologists. Reumatologia/Rheumatology. 2022;60(2):125-132. doi:10.5114/reum.2022.115667 7. Fanouriakis A, et al. Ann Rheum Dis 2021;80:14–25. doi:10.1136/annrheumdis-2020-218272

Interferony typu I
14:9 min

Aktualnie dostępna farmakoterapia TRU

Aktualnie dostępna farmakoterapia TRU -Dr hab. n. med. Marzena Olesińska prof. NIGRiR Historia leczenia TRU świadczy o dużym postępie w metodach oceny choroby, wieloletniej opiece nad pacjentem oraz farmakoterapii. Widoczne jest jednak, iż możliwości w prowadzeniu chorych osiągnęły pewien poziom, niewystarczający do uzyskania celu terapeutycznego, jakim jest remisja a którego nie potrafimy przekroczyć. Remisja bez konieczności stosowania leków jest stwierdzana u 1% pacjentów z TRU, zaś remisja na leczeniu – u 16%. Dostępne terapie mają wiele walorów, takich jak niska cena (leki antymalaryczne, glikokortykosterydy, GKS), szybkie działanie (GKS), jednak nie są efektywne w zahamowaniu pobudzenia immunologicznego i stanu zapalnego pozostawiając chorobę w stanie przewlekłej aktywności. Stwarza to warunki do powstawania trwałego uszkodzenia ustroju chorego, szczególnie ważnych życiowo narządów wewnętrznych (układu krążenia, nerek, mózgu). Uszkodzenie to jest pogłębiane niepożądanymi działaniami stosowanych leków (głównie GKS) i rozwojem tak ważnych powikłań jak miażdżyca, zaćma, cukrzyca, osteoporoza. Dodatkowym obciążeniem jest efekt uboczny leczenia immunosupresyjnego – uogólniona supresja immunologiczna i ryzyko ciężkich zakażeń, uszkodzenie wątroby i siatkówki. Stwierdzono, że wzrost indeksu uszkodzenia SDI tylko o 1 jednostkę, tzn. 1 objaw kliniczny, zwiększa ryzyko umieralności w TRU o 34%. Zaś intensyfikacja dawek i częstości stosowania leczenia standardowego w TRU nie przyczynia się do redukcji narastania uszkodzenia w ustroju chorego. Wśród leków biologicznych został dotychczas zarejestrowany belimumab do leczenia aktywnych postaciach pozanerkowego i nerkowego TRU a w praktyce klinicznej stosuje się off-label rytuksymab do ciężkich postaci tocznia. W tej sytuacji stwierdza się potrzebę nowych terapii dla chorych na TRU: skierowanych na specyficzne mechanizmy patogenetyczne choroby, bardziej skutecznie redukujące aktywność zapalną bez zwiększania ryzyka działań niepożądanych i trwałego uszkodzenia ustroju chorego. Piśmiennictwo: 1. Bultink IEM, et al. Rheumatology (Oxford). 2021;60(1):207-216. 2. Kostopoulou M, Fanouriakis A, Bertsias G, et al Treatment of lupus: more options after a long wait Annals of the Rheumatic Diseases 2022;81:753-756. 3. Fanouriakis A, Tziolos N, Bertsias G, et al. Ann Rheum Dis 2021;80:14–25. 4. Tani C, et al. Lupus Sci Med. 2018;5(1):e000234. 5. Zen M, et al. Ann Rheum Dis. 2015;74(12):2117-2122. 6. Tsang-A-Sjoe MWP, et al. Rheumatology (Oxford). 2017;56(1):121-128. 7. Barr SG et al. Arthritis Rheum 1999

Quiz

/
POChP

Sprawdź swoją wiedzę – przewlekła obturacyjna choroba płuc

COVID-19

Sprawdź swoją wiedzę – choroby zakaźne

Astma ciężka
7:33 min

Sprawdź swoją wiedzę - astma ciężka

Podcasty

/
#04
COVID-19
13:52 min

Profilaktyka w zakażeniach SARS-CoV-2 - Biorcy przeszczepu narządu litego. Dr Leszek Borkowski

Istotę profilaktyki przedekspozycyjnej w zakażeniu SARS-CoV-2 wśród pacjentów po przeszczepie narządu litego przedstawia dr Leszek Borkowski.

#03
COVID-19
9:42 min

Profilaktyka w zakażeniach SARS-CoV-2 - Pacjenci z przewlekłą chorobą nerek. Dr Leszek Borkowski

Istotę profilaktyki przedekspozycyjnej w zakażeniach SARS-CoV-2 wśród pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, dializowanych i zakwalifikowanych do przeszczepu nerki przedstawia dr Leszek Borkowski.

#02
COVID-19
9:7 min

Profilaktyka w zakażeniach SARS-CoV-2 - Pacjenci z nowotworami hematologicznymi. Dr Leszek Borkowski

Istotę profilaktyki przedekspozycyjnej w zakażeniach SARS-CoV-2 wśród pacjentów z nowotworami hematologicznymi przedstawia dr Leszek Borkowski.

#01
COVID-19
19:56 min

Profilaktyka w zakażeniach SARS-CoV-2 - Powikłania po COVID-19. Dr Leszek Borkowski

Problem powikłań po COVID-19 i skutki tzw. "long-COVID" przedstawia dr Leszek Borkowski.

#01
Astma ciężka
4:16 min

Nagranie prof. Mróz badanie RECOGNIZE

Charakterystyka pacjentów w świecie rzeczywistym i kwalifikacja do leczenia biologicznego w ciężkiej asmie. Prof. Robert Mróz

Trendy, praktyka, pacjenci

/
Grypa
37:10 min

Profilaktyka grypy - najczęściej zadawane pytania

Dr hab. n. med. prof. UR Hanna Czajka odpowiada na najczęściej zadawane pytania dotyczące profilaktyki grypy.

Interferony typu I
11:1 min

Jak interpretować aktywność i odpowiedź na leczenie w TRU

W prezentacji omówiono najważniejsze oceny aktywności tocznia klinicznej jak SLEDAI-2K (Systemic Lupus Erythematosus Disease Activity Index 2000), BILAG (British Isles Lupus Activity Group), PGA (Physician Global Assessment) oraz kryteria odpowiedzi klinicznej jak SRI (SLE Responder Index) oraz BICLA (BILAG-based Composite Lupus Assessment) w kontekście dwóch badań klinicznych: TULIP-1 oraz TULIP-2. Kwestionariusz SLEDAI zawiera 24 pytania i jest dość łatwy do wypełnienia; zajmuje lekarzowi około 10 minut, zaś odpowiedź jest zero-jedynkowa. Kwestionariusz BILAG z kolei składa się z 97 pytań i istnieje 5 różnych odpowiedzi na każde z nich. Wymaga znacznie więcej czasu na wypełnienie (około 50 minut), dokładnego przeszkolenia zaś dla odczytania wyniku potrzebna jest specjalna aplikacja. BILAG ujmuje precyzyjnie dynamikę ciężkości objawów wewnątrz różnych narządów zajętych w toczniu. Prostą skalą oceny tocznia jest PGA, którą wypełnia lekarz na wizualnej skali od 0 do 3 jednostek. SRI-4 stanowi kryterium odpowiedzi, zaś liczba 4 oznacza, iż nastąpiło zmniejszenie wartości SLEDAI-4 o co najmniej 4 punkty względem wartości początkowej. Wymaga również wykonania dodatkowo kwestionariusza BILAG oraz PGA. Kryteria odpowiedzi BICLA wymagają również znajomości obu wymienionych kwestionariuszy (SLEDAI oraz BICLA i oceny PGA). Warunkiem niezbędnym jest poprawa we wszystkich 9 układach czy narządach, w których punktacja wskazywała na dość aktywną postać tocznia (punktacja A lub B) oraz iż nie było pogorszenia ze strony pozostałych narządów. Piśmiennictwo: 1. Mikdashi J, Nived O. Arthritis Res Ther. 2015;17:183. 2. Gladman DD, et al. J Rheumatol. 2002;29:288–91. 3. Ramsey-Goldman R, Isenberg DA. Arthritis Rheum. 2003;49:S225–33. 4. Furie RA, et al. Lancet Rheumatol. 2019;1:e208–219. 5. Furie RA, et al. Arthritis Rheum. 2009;61:1143–51. 6. Ceccarelli F, et al. Autoimmun Rev. 2015;14:601–8;.7. Castrejón I, Tani C, Jolly M, Huang A, Mosca. Clin Exp Rheumatol. 2014;32(5)(suppl 85):S85-S95.

Choroby eozynofilowe
05:00

Benralizumab w ciężkiej astmie eozynofilowej: dane z rzeczywistej praktyki klinicznej

Badania pochodzące z rzeczywistej praktyki lekarskiej są cennym uzupełnieniem naszej wiedzy. Z poniższej prezentacji dowiedzą się Państwo m.in. jaka jest częstość występowania astmy eozynofilowej na świecie (rejestr ciężkiej astmy ISAR), jaka jest skuteczność i bezpieczeństwo terapii benralizumabem w warunkach „real life”.

Pobierz prezentację
POChP
12:59 min

Zaostrzenia, predyktory zaostrzeń

Kluczowym elementem, który należy wziąć pod uwagę przy optymalizacji terapii chorego na POChP jest jego historia zaostrzeń. Czy zawsze mamy wystarczającą wiedzę dotyczącą przebiegu choroby? Na jakie czynniki szczególnie warto zwrócić uwagę przy optymalizacji terapii i szacowaniu ryzyka przyszłych zaostrzeń POChP? Na te pytania odpowiada dr n. med Andrzej Obojski.

Astma ciężka
12:21 min

Jak odstawiać doustne glikokortykosteroidy w astmie ciężkiej? Sesja pytań i odpowiedzi.

Jak bezpiecznie odstawiać doustne glikokortykosteroidy u chorych na ciężką astmę? Odpowiedź na to i wiele innych pytań znajdą Państwo w sesji pytań i odpowiedzi z udziałem wybitnych specjalistów: prof. Lucyny Papierskiej oraz dr n.med. Aleksandry Kucharczyk.

Astma ciężka
23:48 min

Zalecenia ekspertów dotyczące redukcji dawek doustnych glikokortykoidów u chorych na ciężką astmę.

Jak bezpiecznie odstawiać lub redukować dawki doustnych glikokortykosteroidów z uwzględnieniem czynności kory nadnerczy? Pierwsze w Polsce zalecenia ekspertów dotyczące zasad postępowania u chorych z rozpoznaniem ciężkiej astmy leczonych przewlekle glikokortykosteroidami systemowymi przedstawia endokrynolog, profesor Lucyna Bednarek-Papierska w poniższym wykładzie.

POChP
12:17 min

Jak zachowuje się pacjent w trakcie zaostrzenia POChP?

Pacjenci, u których leczenie zaostrzenia POChP zostanie wdrożone wcześniej, mają lepsze rokowanie, w tym szybsze ustąpienie objawów i mniejsze ryzyko kolejnych wizyt na SOR i hospitalizacji. Jednak wielu pacjentów zwleka z szukaniem pomocy lub nie zgłasza nasilających się objawów swojemu lekarzowi. Jakie czynniki są związane z opóźnianiem szukania pomocy w przypadku zaostrzenia POChP? Na pytanie odpowiada dr n. med Juliusz Bokiej.

POChP
13:30 min

Naturalna historia zaostrzeń POChP

Wokół zaostrzeń POChP narosło wiele mitów. Jak często występują? Które zaostrzenia mają znaczenie kliniczne? Jakie czynniki są związane z ich występowaniem? Odpowiedź na te pytania przedstawia prof. Ewa Jassem.

KALENDARZ

Pon

Wt

Śr

Czw

Pt

Sb

Ndz

Do pobrania

/
Choroby eozynofilowe
05:00

Benralizumab w ciężkiej astmie eozynofilowej: dane z rzeczywistej praktyki klinicznej

Badania pochodzące z rzeczywistej praktyki lekarskiej są cennym uzupełnieniem naszej wiedzy. Z poniższej prezentacji dowiedzą się Państwo m.in. jaka jest częstość występowania astmy eozynofilowej na świecie (rejestr ciężkiej astmy ISAR), jaka jest skuteczność i bezpieczeństwo terapii benralizumabem w warunkach „real life”.

Pobierz prezentację
Choroby eozynofilowe

Eozynofil a astma ciężka

Pobierz prezentację
Choroby eozynofilowe

Biologia eozynofila

Prezentacja przygotowana przez Dział Medyczny AstraZeneca

Pobierz prezentację
Choroby eozynofilowe

Immunologiczna Dysfunkcja Eozynofilów - założenia koncepcji

Prezentacja przygotowana przez Dział Medyczny AstraZeneca

Pobierz prezentację
POChP

Karta praw pacjenta z POChP

Pobierz prezentację
EpiCentrum

Rola TSLP w procesie zapalnym w astmie oskrzelowej

Prezentacja przygotowana przez Dział Medyczny AstraZeneca

Pobierz prezentację
Astma ciężka

Badanie PONENTE - co nowego po kongresie ERS

Prezentacja przygotowana przez Dział Medyczny AstraZeneca

Pobierz prezentację