Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to obecnie 3. przyczyna zgonów na świecie. Szacuje się, że każdego roku na POChP może umierać ponad 3 miliony ludzi. Zaostrzenia POChP, będące... Czytaj więcej >

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest pełna paradoksów. Mimo że ciężkie zaostrzenie POChP ma podobne lub gorsze rokowania co zawał serca, to sam termin „zaostrzenie” jest mało... Czytaj więcej >

Zaostrzenie to najważniejszy czynnik przyspieszający progresję POChP. Obecnie coraz większą wagę przykłada się do optymalizacji farmakoterapii w celu zmniejszenia ryzyka zaostrzeń na jak... Czytaj więcej >

POChP to niezależny czynnik ryzyka chorób i incydentów sercowo-naczyniowych. Zaostrzenia POChP znacząco zwiększają ryzyko wystąpienia zawału serca, udaru i zgonu. W poniższym artykule... Czytaj więcej >

Optymalizacja farmakoterapii odgrywa bardzo ważny element leczenia POChP. W codziennej praktyce klinicznej występuje jednak problem z odpowiednio szybką eskalacją lub inicjacją leczenia... Czytaj więcej >

Zaostrzenie jest w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP) najbardziej istotnym zdarzeniem medycznym – pod względem rokowania dla pacjenta, przyszłego tempa progresji choroby oraz... Czytaj więcej >

... Czytaj więcej >

POChP to jedna z najczęściej występujących chorób płuc i trzecia przyczyna zgonów na świecie. Pomimo tego, w Polsce duża część chorych nie ma rozpoznania POChP, a u dużego odsetka pacjentów pojawia się ono zbyt późno, często nawet przy ciężkim stopniu obturacji. O paradoksach związanych z epidemiologią i diagnostyką POChP opowiada dr Rafał Dobek.

Ustalenie historii zaostrzeń POChP jest kluczowe dla zaplanowania odpowiedniej terapii. Tymczasem, w codziennej praktyce klinicznej występuje problem ze zgłaszaniem tych zdarzeń przez pacjentów. O skali zjawiska niezgłaszania zaostrzeń POChP w Polsce i na świecie opowiada dr Małgorzata Farnik.

W przypadku wystąpienia zaostrzenia POChP ważne jest podjęcie przez pacjenta odpowiednich i wystarczająco szybkich działań. Duży odsetek pacjentów reaguje jednak w sposób opóźniony. Dr Małgorzata Farnik mówi o znaczeniu natychmiastowego działania po wystąpieniu zaostrzenia i edukacji pacjentów pod tym kątem.

Zaostrzenie to najistotniejsze zdarzenie medyczne w POChP, wiążące się ze znacznymi konsekwencjami, w tym z istotnie większym ryzykiem zgonu. Mimo że wystąpienie poprzednich zaostrzeń jest najlepszym predyktorem kolejnych, również pacjenci objawowi bez takiej historii są narażeni na zaostrzenia POChP. O skali i konsekwencji zaostrzeń opowiadają prof. Joanna Chorostowska-Wynimko, prof. Robert Mróz i dr Rafał Dobek.

O co spytać pacjenta, zbierając wywiad pod kątem POChP, aby móc dobrać optymalną do potrzeb chorego terapię? Na to pytanie odpowiadają prof. Joanna Chorostowska-Wynimko i dr Rafał Dobek.

Liczba eozynofilii we krwi obwodowej to najważniejszy biomarker w POChP. Ma on również znaczenie dla inicjacji i optymalizacji farmakoterapii, szczególnie włączania wziewnych glikokortykosteroidów. Więcej na ten temat opowiada prof. Joanna Chorostowska-Wynimko.

Zaostrzenie to najważniejsze zdarzenie medyczne w POChP – zarówno pod względem przyspieszania progresji choroby, jak i zwiększonego ryzyka zawału serca, udaru i zgonu. Prof. Sebastian Majewski wyjaśnia definicję i klasyfikację stopnia ciężkości zaostrzeń POChP.