Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (CRS) charakteryzuje się przewlekłym, objawowym zapaleniem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych.1
Polipy nosa (NP) to łagodne masy zapalne powstające z błony śluzowej nosa i zatok przynosowych.2
Szacunkowa częstość występowania przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa wynosi 1%–4%.3,4
Około 1 na 20
W Stanach Zjednoczonych do 30%
U ~60 do 90% pacjentów z CRSwNP
osób choruje na CRS (Badanie przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych w 2007 r.) 5
pacjentów chorych na CRS ma CRSwNP6
występuje naciek z dominacją eozynofilów (Przy definicji >=5–10 eozynofilów / powiększenie pola X400) 7-9
Rola immunologicznej dysfunkcji eozynofilów w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych z polipami nosa
Zapalenie eozynofilowe może potencjalnie przyczyniać się do kluczowych patomechanizmów w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych z polipami nosa.10-14
ECP = eozynofilowe białko kationowe; EDN = neurotoksyna pochodzenia eozynofilowego; EPX = peroksydaza eozynofilowa; GM-CSF = czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów; MBP = główne białko zasadowe; MMP = metaloproteinaza macierzy zewnątrzkomórkowej; RANTES = CCL5; TGF = transformujący czynnik wzrostu.
Kliniczne powikłania przewlekłego zapalenia zatok przynosowych z polipami nosa
Objawy kliniczne przewlekłego zapalenia zatok przynosowych z polipami nosa (CRSwNP): niedrożność nosa, zaburzenia zmysłu węchu, wydzielina z nosa, zaburzenia snu i obniżenie jakości życia.23–25
U pacjentów, u których objawy nie są kontrolowane kortykosteroidami, może być konieczna polipektomia. Jednakże objawy choroby mogą nawracać, co niesie za sobą konieczność powtórnych interwencji chirurgicznych. 23-24
FIRMA ASTRAZENECA PROWADZI BADANIA NAD ROLĄ IMMUNOLOGICZNEJ DYSFUNKCJI EOZYNOFILÓW W PRZEWLEKŁYM ZAPALENIU ZATOK PRZYNOSOWYCH Z POLIPAMI NOSA
Bibliografia:
1. Bachert C. Akdis CA. Phenotypes and emerging endotypes of chronic rhinosinusitls. J Allergy Clin Immunol Pract. 2016;4(4):621-628.
2. Newton JR, Ah-See KW. A review of nasal polyposis. Ther Clin Risk Manag. 2008;4(2):507-512.
3. Zhang Y, Gevaert E, Lou H, et at. Chronic rhinosinusitls in Asia. J Allergy Clin ImmunoL 2017;140(5):1230-1239.
4. Beule A. Epidemiology of chronic rhinosinusitis, selected risk factors, comorbidities, and economic burden. GMS Curr Top Otorhinolaryngol Head Neck Sug. 2015;14:Docll
5. Bhattachaiyya N. Incremental health care utilization and expenditures for chronic rhinosinusitis in the United States. Ann Otol Rhinol Laryngol. 2011;120(7):423-427.
6. Stevens WW, Schleimer RP, Kern RC. Chronic rhinosinusitis with nasal polyps. J Allergy Clin Immunol Pract. 2016;4(4):565-572.
7. Fujieda S, Imoto Y, Kato Y, et al. Eosinophilic chronic rhinosinusitis. Allergol Int. 2019;68(4)403-412.
8. Benjamin MR, Stevens WW, Li N, et al. Clinical characteristics of patients with chronic rhinosinusitis without nasal polyps in an academic setting. J Allergy Clin Immunol Pract. 2019;7(3):1010-1016
9. Meltzer EO, Hamilos DL, Hadley JA, et al. Rhinosinusitis: Establishing definitions for clinical research and patient care. Otolaryngol Head Neck Surg. 2004;131(6 Suppl)S1-S62
10. Kita H, Bochner BS. Biology of eosinophils. In: Middleton's Allergy: Principles and Practice. 8th ed. 2014.1.
11. Schleimer RP. Immunopathogenesis of chronic rhinosinusitis and nasal polyposis. Annu Rev Pathol 2017;12:331-357.
12. Fokkens WJ, Lund VJ, Mullol J, et al. European position paper on rhinosinusitis and nasal polyps 2012. Rhinol Suppl. 2012;23:3-298.
13. Boita M, Garzaro M, Raimondo L, et al. Eosinophilic inflammation of chronic rhinosinusitis with nasal polyps is relation to OX40 ligand expression. Innate Immun. 2015;21(2):167-174.
14. Bachert C, Akdis CA. Phenotypes and emerging endotypes of chronic rhinosinusitis. J Allergy Clin Immunol Pract. 2016;4(4):621-628.
15. Hauser LJ, Chandra RK, Li P, Turner JH. Role of tissue eosinophils in chronic rhinosinusitis-associated olfactory loss. Int Forum Allergy Rhinol. 2017;7(10):957-962.
16. Gevaert E, Zhang N, Krysko O, et al. Extracellular eosinophilic traps in association with Staphylococcus aureus at the site of epithelial barrier defects in pateitns with severe airway inflammation. J Allergy Clin Immunol. 2017;139(6)1849-1860.e6.
17. Li X, Tao Y, Li X. Expression of MMP-9/TIMP-2 in nasal polyps and its functional implication. Int J Clin Exp Pathol. 2015;8(11):14556-14561.
18. Lee YM, Kim SS, Kim HA, et al. Eosinophil inflammation of nasal polyp tissue: relationships with matrix metalloproteinases, tissue inhibitor of metalloprotelnase-1, and transforming growth factor-betal. J Korean Med Sci. 2003;18(1):97-102.
19. Armengot M, Garin L, Peiro T, Milara J, Cortijo J. Eosinophils and Airway Inflammation.J Genet Syndr Gene Ther. 2014;5220-223
20. Mygind N, Dahl R, Bachert C. Nasal polyposis, eosinopihl dominanted inflammation, and allergy. Thorax. 2000; 55 (Suppl 2):S79-S83)
21. Liu Z, Lu X, Wang H, Gao Q, Cul Y. The up-regulated expression of tenascin C in human nasal polyp tissues is related to eosionphil-derived transforming growth factor β1. Am J Rhinol. 2006;20(6):629-633
22. Topal O, Kulaksizoglu S, Erbek SS. Oxidative stress and nasal polyposis: does it affect the severity of the disease? Am J Rhinol Allergy. 2014;28(1):el-e4.
23. Hopkins C. Chronic rhinosinusitis with nasal polyps. N Engl J Med. 2019;381(1):55-63. health and disease. Clin Exp Allergy. 2008:38(5);709-750.
24. Stevens WW, Schleimer RP, Kern RC. Chronic rhinosinusitis with nasal polyps. J Allergy Clin Immunol Pract. 2016;4(4):565-572.
25. Abdalla S, Alreefy H, Hopkins C. Prevalence of sinonasal outcome test (SNOT-22) symptoms in patients undergoing surgeiy for chronic rhinosinusitis in the England and Wales National prospective audit Clin Otolaryngol. 2012;37(4):276-282.
Informacje zawarte na tej stronie internetowej są dostarczane przez firmę AstraZeneca wyłącznie w celach edukacyjnych i są przeznaczone wyłącznie dla pracowników służby zdrowia.
